Dinsdag 13 februari: Bruny Island

Wat ons toch elke weer opvalt is hoe aardig die Australiërs zijn. Of het nu de gids is of de buschauffeur, de winkeljuffrouw, bij de benzinepomp allemaal zijn ze even vriendelijk en niets is te veel voor ze. Zouden we in Nederland wat van kunnen leren. Het geeft je in ieder geval een heerlijk vakantiegevoel. Wat ons ook hier in Tasmanië opvalt is hoe smal de wegen zijn. Wat bij ons doorgaat voor 1 rijstrook hebben ze hier nog eens in tweeën gedeeld. Smal dus voor de gewone auto, maar zeker als je hier in een camper rijdt of wat denk je van een bus?

Vanmorgen zijn we naar de haven gereden , want voor vandaag stond er een boottochtje gepland van zo’n 3 uur rond Bruny Island en daar verheugde wij ons op. Tasmanië is namelijk schitterend vanaf het water. Goed wij staan bij de haven te wachten komt er een bus aangereden. Er stapt een jong blond meisje uit, die vervolgens vroeg wie wij waren en aangezien wij op haar lijst stonden konden we instappen. Blijkbaar ligt de boot wat verder op dus we stappen in. Het meisje, wat ik niet ouder schatte dan 16 jaar kruipt kordaat achter het stuur van de bus. Ze zal dus wel ouder zijn en mijn ogen zullen wel minder worden. 300 meter verderop rijdt ze de bus de ferry (veerpont) op . Verbaasd kijken we elkaar aan, maar het zal wel goed zijn. Aan de overkant van het water verlaat de bus weer de ferry en laat onze blonde chauffeur zien dat zij wellicht van Nederlandse afkomst is en haar achternaam Verstappen is. Een half uur verder stopt de bus en zien we een trap van 300 treden. We mogen naar boven om van het uitzicht te genieten. 20 minuten later zitten we weer in de bus en al weer een half uur verder zijn we bij het eindpunt aangekomen. Ze verteld ons dat er binnen koffie op ons wacht en dat de boot over een half uur gaat vertrekken. Opnieuw kijken we elkaar verbaasd aan. Dit zou toch een rustig boottochtje worden, waar we wellicht ook wat zeehonden zouden treffen. Goed we laten het maar gebeuren en bij de boot aangekomen zien we 3 powerboten liggen met indrukwekkende motoren. We worden in een waterdicht pak gehesen en in onze stoelen vastgesnoerd met riemen. We konden ons nog net op tijd vasthouden toen de boot vol gas het ruime sop koos. We hadden een mooi plekje aan de voorkant van de boot, maar eigenlijk kon je niets aan de voorkant zien zo hoog kwam de boot uit het water door de power. Daarom waren deze plekjes blijkbaar nog vrij. Maar goed, het was geweldig. De boot liet ons de prachtigste plekken zien en onderweg werd er regelmatig gestopt en iedereen kreeg uitgebreid de kans om mooie plaatjes te schieten afgewisseld met stukken waar het gas weer even open getrokken werd. De kust was indrukwekkend en wij hebben ons geen moment verveeld. De geplande zeehonden lagen er in duizenden, maar helaas hebben we geen dolfijnen gespot. Bij terugkomst stond er heerlijke warme soep met brood voor ons klaar. Met dezelfde bus (en blonde chauffeur) werden we weer terug gebracht. Onderweg was er nog een laatste stop. Een echte oesterkwekerij met een drive through, waar men oesters kon kopen. Gelukkig kochten maar een handje vol medepassagiers de bakjes oesters. Dat was al voldoende te ruiken in de bus. Moe maar voldaan werden we weer afgezet bij onze auto.  De geplande drie uur zijn er acht geworden. Een geweldig avontuur. Morgen verlaten we deze streek en trekken weer verder.