Dinsdag 27 februari: The Grampians

Hoelang is het geleden, dat we in Frankrijk liepen op zoek naar een Nederlandse krant. Als je dan eindelijk een winkeltje had gevonden die een Nederlandse krant verkocht dan moest je geluk hebben dat hij er nog 1 had. En meestal had je dan een krant van minstens 3 dagen oud. Hoe anders is dat tegenwoordig 17.000 km verderop. Even een krantje downloaden via internet is tegenwoordig zo gebeurd en dan heb je dus de allernieuwste krant, die je ook nog een eerder leest dan de de meeste Nederlanders. Gisteren downloadde ik de krant van maandag en toen was het in Nederland 2 uur s nachts. Een opvallend bericht stond daar in over dat de Nederlandse regering verwacht van de ondernemers dat zij maar moeten zorgen voor meer openbare toiletten. Hoe anders is dat hier in Australië. Ik heb al verteld dat in elk dorpje, hoe klein dan ook, duidelijk zichtbare openbare toiletten zijn. Ook in elk winkelcentrum kan je hier openbare toiletten vinden en allemaal gratis. Soms kom je de meest futuristische toiletten tegen . Laatst maakte we gebruik van een toilet, die zo groot was als onze badkamer thuis. Volledig geautomatiseerd en volledig te bedienen zonder met je handen iets aan te raken. (Nou ja 1 ding moest ik nog wel aanraken 🤓)Je ging naar binnen en een vriendelijke stem vertelde dat je maximaal 10 minuten de tijd hebt om je Indiase maaltijd van gisteravond achter te laten. Ben je te laat dan veranderd het toilet in een kijkdoos. Toiletrolhouder spuugde automatisch wc papier, een gezellig muziekje op de achtergrond. Zo kan het dus ook. Ook in alle nationale parken bij het begin van alle wandelroutes voldoende openbare toiletten. En nergens hoef je te betalen voor het gebruik van het toilet. Misschien moet onze regering hier eens informeren, hoe ze dat allemaal bekostigen. Wat ook opvalt is dat je in geen enkele supermarkt, hoe klein of groot ze ook zijn, je eigen boodschappen in tassen hoeft te doen. De caissière scant je boodschappen en pakt ze direct in. In Nederland, vooral als je alleen boodschappen doet, ben jij nog de boodschappen op de band aan het leggen, terwijl ze na de kassa in elkaar gepropt worden tot een grote massa. Vervolgens moet je afrekenen en dan die grote prop nog inpakken, terwijl er altijd wel een aantal klanten boos naar  je kijken met zo’n blik “kan dat niet sneller”. Nee hier pakt dus de Caissière de boodschappen heel handig in. Door haar ervaring krijgt ze het voor elkaar om 2x zoveel boodschappen in die tas te krijgen als dat je dat zelf zou kunnen en alles gaat uiteindelijk nog veel sneller. 

Vandaag al weer onze laatste dag in The Grampians . Terwijl we berichten in Nederland lezen hoe je je vooral warm moet houden moeten wij er voor al voor zorgen hoe we koel blijven. Vandaag staat een laatste, zware wandeling gepland in dit natuurgebied en we besluiten maar wat vroeger weg te gaan, want het wordt weer erg warm vandaag. Het is wandeling van zo’n 5 uur en vooral het eerste stuk staat als heel zwaar omschreven. Dat hebben we geweten. We komen naar 2 uur zwoegen boven, maar de beloning een prachtig uitzicht is onvergetelijk. We besluiten boven even een rustpauze te nemen en van het uitzicht te genieten . Natuurlijk moeten er ook foto’s gemaakt worden. De terugweg liep naar beneden, maar was niet overal even makkelijk. De routes worden hier perfect aangegeven, wat niet altijd even makkelijk is in dit grillige landschap. Mede door de warmte komen we behoorlijk kapot weer bij de parkeerplaats en besluiten direct de eerste de beste kroeg in te duiken voor een verkoeling. De rest van de dag brengen we uitgeput door op ons terras. 

Morgen reizen we veer verder op weg naar het strand.