Vrijdag 23 februari: Mountain Valley

Vanmorgen vroeg hoorde we het al. De regen klettert op ons dak. De weersvoorspelling komt volledig uit. Vandaag een groot gedeelte van de dag regen. Wat is dat toch met weersvoorspellingen. Slecht weer hebben ze altijd goed, terwijl ze er met mooi weer nogal eens naast zitten. Onze eerste dag regen sinds 2,5 week vakantie dus we hebben niets te klagen. De Tasmaniers zijn blij met de regen, want het is de eerste echte regendag sinds oktober. Voor ons had het een dagje later gemogen, maar geen probleem. Plan B gaat in werking. Er zijn hier vlakbij prachtige grotten dus die gaan we eens bezoeken. Onderweg klettert de regen tegen de voorruit van de auto. Daar aangekomen treffen we een kleine parkeerplaats met 1 auto daarop. Het zal toch niet zo zijn dat de grot niet te bezoeken is vandaag. We hebben geen internet dus we hebben niet kunnen kijken welke openingstijden gehanteerd worden. We dalen een trap af en zien een totale donkere en verlaten receptie/kassa. Verder ook niemand te zien. Zijn we de enige ? Op de ingang van de grot hangt een bord dat de volgende rondleiding om 11.00 uur begint. Ik kijk op mijn horloge. Het is 10.55 uur dus we hebben geluk, want je kan natuurlijk ook om 10.05 uur aankomen. Maar ja dan moet de grot wel te bezoeken zijn. Dan horen we stemmen en gaat de deur van de grot open. Maar liefs 5 personen komen naar buiten, waarvan een de gids. We worden hartelijk verwelkomt door Trish, de eigenaar/kassajuffrouw en gids in een persoon vertegenwoordigd. We krijgen dus een privé rondleiding. Trish blijkt over een gezonde dosis humor te beschikken en dat laat ze gelijk vanaf het begin merken. Binnen in de grot weten we niet wat we zien. Zo prachtig en mooi. Ik ben niet zo van de grotten, maar dan heb ik het over grotten in België  en Frankrijk. Ik heb zo langzamerhand wel genoeg “stale tieten” of hoe die dingen ook mogen heten gezien. Die zijn hier ook, maar ik ben verbijsterd over welke dingen we hier binnen aantreffen. Ik heb ze nog nooit gezien. Een wedding cake, een huig, een leeuw, duivelstaarten, engelenvleugels enz. het een nog mooier dan het ander. Trish probeert ons nog te verleiden om te zingen in de grot, maar ik leg haar geduldig uit dat ik dat alleen doe voor een groter publiek. De rondleiding duurt een uur en deze vliegt dan ook voorbij. Voldaan verlaten we de grot.

Het blijft slecht weer dus ons geplande bezoekje aan een uitzichtpunt met wandeling heeft niet zo veel zin. Normaal is het geen probleem om ons nat te laten regenen, maar morgen vliegen we naar Melbourne dus veel tijd om alles te drogen is er dan niet. We besluiten terug te gaan naar ons huisje. Gisteravond heeft de eigenaar een beweging webcam opgehangen, zodat we kunnen zien of er s nachts nog Tasmaanse Duivels onze tuin bezocht hebben. We zijn nieuwsgierig naar de beelden.

inmiddels de beelden bekeken. Wij hebben behoorlijk wat bezoek gehad vannacht. Tasmaanse Duivels liepen af en aan. Overigens zonder dat we het zelf wisten. Vanavond zitten we opnieuw met onze bank voor het raam in afwachting van wat er komen gaan. Ondanks de regen krijgen we weer vele bezoekers. Het is net of we midden in een natuurfilm zitten. We grijpen onze kans want wellicht zien we al deze dieren voor het laatst.